Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Προσωπική της παράνοια.

Κάποιους ήχους, έχεις την εντύπωση πως μπορείς να τους πιάσεις.

Να απλώσεις το χέρι σου και έτσι απλά να τους αγγίξεις.
Σαν να είναι κάποιο αισθητό, κάποιο χειροπιαστό αντικείμενο.
Είναι όμως αυτοί οι ήχοι που υπάρχουν μόνο στα αυτιά σου.
Δεν προέρχονται πουθενά απ' τον περιβάλλοντα χώρο.
Δεν προϋπήρχαν , ούτε γεννήθηκαν κάπου στο σύμπαν.
Δεν περιπλανιούνται , ούτε περιμένουν να τους αντιληφθείς.
Είναι αυτοί οι ήχοι που τους πλάθεις με την αντίληψη σου και
με τον νου σου τους κατευθύνεις ασυναίσθητα προς τα αυτιά σου.
Αυτοί οι ήχοι που σε λίγο θα πάρουν σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σου.
Σαν μαριονέτες θα πηγαινοέρχονται και θα φοβίζουν κάθε μοναχική σου στιγμή.
Στιγμές που θα σκεπάζεσαι με την κουβέρτα σου
για να χαθείς όσο περισσότερο μπορείς μέσα στην ασφάλεια και το σκοτάδι της,
ώστε να καταφέρεις να απαλλαγείς επιτέλους απ’ την ενοχλητική παρουσία
των παραισθησιογόνων δυνάμεων που σε κυνηγούν.
Τότε η προσωπική σου παράνοια θα 'χει ολοκληρώσει το ταξίδι της.
...καλο βράδυ

2 σχόλια: